داریوش یزدانی: تهمت ناصر حجازی به زرینچه، گران تمام شد؛ علی کریمی هنوز نمی داند می خواهد چکاره شود
تاریخ انتشار: ۲۱ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۱۰۴۰۷۳
داریوش یزدانی با مهدی همدانی خبرنگار خبر ورزشی گفتگو کرده است...
داریوش یزدانی هافبک اسبق تیم ملی و استقلال قاطعانه معتقد است حذف استقلال و پرسپولیس از رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا اصلاً اتفاق غیرمنتظره‌ای نبود.
به گزارش طرفداری، مصاحبه داریوش یزدانی را می خوانید:
تفاوت نگاه
در رابطه با اینکه می‌گویند استقلال زیبا بازی نمی‌کند، به نظرم فوتبال زیبا از نگاه آدم‌ها متفاوت است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سازمان دفاعی
اینکه استقلال تعداد گل‌های خورده بسیار کمی در این فصل لیگ برتر دارد، نشان دهنده سازمان دفاعی قابل قبول آنهاست. این سازمان در ایران خوب جواب می‌دهد ولی اگر استقلال را با همین ساختار دفاعی به لیگ قهرمانان آسیا ببریم، یک تیم معمولی است. در مجموع فکر می‌کنم استقلال، پرسپولیس و سپاهان خیلی به هم نزدیک هستند و یکی از آنها عنوان قهرمانی این فصل رقابت‌های لیگ برتر را به دست می‌آورد.
جذب بازیکنان جدید
الان همه مربیان ایران می‌گویند هافبک بازیساز می‌خواهیم ولی فراموش نکنیم خلاقیت با بازیسازی دو نکته کاملاً متفاوت است. برای مثال، بختیار رحمانی یکی از بهترین هافبک‌های بازیساز طی چند سال اخیر بود ولی همه دیدیم در استقلال علیرضا منصوریان چه بلایی سرش آمد. بازیکنان خلاق و معمولاً دونده نیستند و دوست دارند با توپ بازی کنند ولی این شرایط در حال حاضر برای استقلال وجود ندارد و با سبک بازی این تیم منطبق نیست. به نظرم الان جذب یک هافبک بازیساز ساختار استقلال را برهم می‌زند. استقلال در این مقطع دو دفاع چپ و راست رو به جلو می‌خواهد. یکی مثل صابر حردانی که در فولاد بازی می‌کند. از طرف دیگر، بهتر است استقلال به جای خریدن بازیکن خارجی محمد محبی را جذب کند و او را به فوتبال ایران برگرداند. این بازیکن قطعاً در سال منتهی به جام جهانی انگیزه بسیار زیادی برای نشان دادن توانایی‌هایش به سرمربی تیم ملی دارد و فکر می‌کنم اسکوچیچ هم نظر مساعدی روی او داشته باشد.
حذف از لیگ قهرمانان
باید قبول کنیم که غیر از سپاهان و فولاد، هیچ تیم دیگر ایرانی حرفه‌ای نیست. استقلال و پرسپولیس را دوست داریم و با این دو تیم خاطرات بسیار زیادی هم برای ما زنده می‌شود ولی حقیقت این است که آنها حرفه‌ای نیستند. به نظرم اتفاقاً خوب شد که این دو تیم را کنار گذاشتند چون اگر قرار است حرفه‌ای باشیم، بالاخره باید از یک جا ساختارسازی را استارت بزنیم.
رشوه برای سندسازی
طی سالیان گذشته با سندسازی جهت حضور استقلال و پرسپولیس در لیگ قهرمانان، در حق آنها دوستی خاله خرسه کردند. بالاخره باید روند درست حرفه‌ای شدن از جایی آغاز شود. البته این نکته را هم بگویم که در سالیان قبل برخی افراد رشوه می‌گرفتند و برای تیم‌های ایرانی که می‌خواستند به لیگ قهرمانان بروند، سندسازی می‌کردند. برای همه تیم‌ها از جمله استقلال و پرسپولیس این کار را در سنوات گذشته انجام می‌دادند و به نظر من همه این افراد باید شناسایی و مجازات شوند. باید کاری کنند که این آدم‌ها به طور کامل از بدنه فوتبال اخراج شوند.
تهمت حجازی
جواد زرینچه، علی دایی و علی کریمی از جمله چهره‌های بسیار بزرگ فوتبال ایران هستند ولی حالا هیچکدام از آنها سمتی در فوتبال ما ندارند. در مورد آقای زرینچه احساس می‌کنم در فوتبال ایران آدم‌های ساده و کم حرفی مثل آقا جواد زیاد کارشان جلو نمی‌رود. البته تهمتی که ناصر حجازی فقید در بهار سال ۷۸ پس از پایان بازی استقلال - سایپا به زرینچه زد، لطمه بسیار بزرگی به این چهره ماندگار وارد کرد. خدا رحمت کند آقای حجازی را، به نظرم از سر عصبانیت آن حرف را زد و اگر الان زنده بود و در آن موقعیت قرار می‌گرفت، قطعاً دیگر چنین کاری نمی‌کرد.
بازگشت دایی
علی دایی از جمله افرادی است که "نگاه ویژه "دارد و چنین آدم‌هایی حتماً در یک مقطع آسیب می‌بینند چون بله قربان گو نیستند. امثال دایی رک حرف می‌زنند و خیلی‌ها علاقه‌ای به شنیدن چنین سخنانی ندارند. البته فوتبال ایران به علی دایی احتیاج دارد و مطمئن هستم علی‌آقا روزی دوباره به این فوتبال برمی‌گردد. دایی حتماً باید در فوتبال ایران باشد.
ماجرای کریمی
با علی کریمی در تیم ملی همبازی بوده‌ام ولی شناخت زیادی از روحیات او ندارم. به نظرم علی کریمی هنوز خودش نمی‌داند دقیقاً می‌خواهد در فوتبال ایران چه کاره شود. کریمی در مقطعی سرمربی سپیدرود رشت یا نفت تهران می‌شود ولی ناگهان سراغ کاندیداتوری در انتخابات فدراسیون فوتبال می‌رود! اگر اشتباه نکنم مدتها قبل به او پیشنهاد حضور در هیئت مدیره باشگاه پرسپولیس را داده بودند ولی آقای کریمی آن را نپذیرفت و گفت آمادگی ندارم. اگر ایشان برای حضور در هیئت مدیره پرسپولیس آمادگی نداشت، چطوری می‌خواست رئیس فدراسیون فوتبال شود؟
شرایط فوتبال شیراز
متأسفانه از فجر سپاسی آن‌طور که باید حمایت نمی‌شود. آقای کلانتری تا یک زمانی می‌تواند به این تیم پر و بال بدهد ولی قطعاً پس از مدتی اگر حمایت لازم صورت نگیرد، همه چیز به سمت زردی پیش خواهد رفت. واقعاً چرا آن حمایتی که در اصفهان از سپاهان و ذوب‌آهن می‌شود یا نگاهی که در خوزستان به فولاد معطوف است، به تیم‌های استان فارس نمی‌شود؟ الان استان فارس بزرگ‌ترین تولیدکننده گندم در ایران است پس استان وابسته‌ای نیست و صنایع می‌توانند از تیم‌هایی نظیر فجر سپاسی و قشقایی حمایت کنند.
دایره افراد خاص
دایره مربیان در فوتبال ما اصلاً بزرگ نیست. در واقع اصلاً دایره مربیان نیست. دایره اینجنت ها هم نیست بلکه دایره برخی نفرات خاص است. من برای شما مثال می‌زنم. همین فصل تیم‌های صنعتی توسط چه کسانی بسته شده است؟ دقیقاً در همین فضا است که امثال علی دایی بیرون می مانند. در مورد خودم هم بگویم هرگز پیشنهاد رسمی از فوتبال ایران نداشته‌ام. البته قبلاً در گفت‌وگو با خبرورزشی اعلام کردم که در دوران مدیریت آقای مددی با من تماس گرفتند و هنوز هم روی حرف خودم هستم ولی کار به پیشنهاد رسمی کشیده نشد. صحبت‌هایی انجام شد ولی از نظر من پیشنهاد رسمی یعنی اینکه شرایط همکاری را برای شما ایمیل کنند.
اخبار داغ
لیلا بلوکات از خط قرمز بی حجابی گذشت + عکس ها جلسه فوری مجلس برای بررسی حذف سرخابی ها از آسیا است نه سفر اینفانتینو! کشف حجاب مرجانه گلچین + عکس فوری؛ سردار آزمون گزینه اصلی یوونتوس برای جانشینی فدریکو کیه زا ایجنت توانزبه: ظاهرا تعصب جرارد روی لیورپول در عدم استفاده از اکسل تاثیر گذار بود دلیل غیبت کریستیانو رونالدو در بازی منچستریونایتد - استون ویلا مشخص شدمنبع: طرفداری
کلیدواژه: استقلال و پرسپولیس داریوش یزدانی فوتبال ایران لیگ قهرمانان علی کریمی علی دایی حرفه ای آدم ها تیم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۱۰۴۰۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نحوه اعزام حسن یزدانی به المپیک؛ بحران بزرگ یا یک اتفاق عادی؟!
آفتاب‌‌نیوز :
حسن یزدانی، قهرمان پرآوازه کشتی ایران، تبدیل به سوژه داغی برای فضای ورزشی این روز‌های ایران شده است. دلیلش بازگشت او به تشک کشتی و ارائه فیلمی چندثانیه‌ای از تمرینش با کشتی‌گیری به مراتب سبک‌وزن‌تر از خودش است. او نشان داده بعد از عمل سنگینی که روی کتفش داشته، برگشته و مهیا است تا در المپیک پاریس به میدان برود.
یزدانی پیش از این در تلویزیون وعده‌ای با این مضمون داده بود که در پاریس، هم تیلور را می‌برد و هم طلا می‌گیرد. باوجوداین اتفاقاتی رخ داده که شاید با چنین شفافیتی نتوان درباره ادعای حسن یزدانی صحبت کرد. اولین آنها غیبت دیوید تیلور، رقیب همیشگی یزدانی در پاریس است. او در یک شگفتی بزرگ در مسابقات انتخابی تیم ملی آمریکا، مبارزه‌اش را به آرون بروکس ۲۳ ساله باخت و به همین سادگی از تیم ملی بیرون ماند.
داستان اول برای حسن یزدانی شیرین است. تیلور در سال‌های اخیر به‌خوبی نشان داده بود راه بردن یزدانی را فراگرفته و حتی او را در آخرین جدال، ضربه فنی هم کرد. آمار تقابل‌های این دو هم به‌خوبی گواه برتری تیلور در تقابل‌های رودررو است. حالا که جادوگر آمریکایی در پاریس غایب است، این بهترین فرصت برای حسن یزدانی است تا یک مدال دیگر المپیک به ویترین پررنگ و لعابش اضافه کند؛ ولی این‌ها همگی در گرو محقق‌شدن داستان دوم است که تلخ و دارک نشان می‌دهد.
یزدانی کتفش را به تیغ جراحان سپرده و به‌تازگی به تشک برگشته. او آن‌قدر درگیر فیزیوتراپی و آماده‌سازی است که حتی فرصت حضور در اردوی اول تیم ملی را از دست داده است. از آنجا که کمتر از سه ماه به بازی‌های المپیک مانده، این نگرانی وجود دارد که نکند به لحاظ جسمی و ریکاوری، در موعد مقرر آماده نشود و نتواند در المپیک کاری از پیش ببرد؛ به‌ویژه اینکه پیش‌تر علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی هم ابراز نگرانی کرده و از این گفته که در ایران هر کشتی‌گیری که کتفش را عمل کرده، دیگر آن کشتی‌گیر سابق نشده است. پس، اتفاق بدتر برای حسن یزدانی، تصور این سناریو است که او نه‌تن‌ها شانسی برای گرفتن مدال در المپیک نداشته باشد؛ بلکه اصلا نتواند به این بازی‌ها اعزام شود.
در چنین فضایی است که فدراسیون کشتی تصمیم مهمی گرفته و به این نتیجه رسیده که یزدانی را در فاصله ۵۰ روز مانده به بازی‌های المپیک، به رقابت‌های کشتی مجارستان اعزام کند تا میزان آمادگی او و پاسخ‌دهی کتفش به عمل جراحی را بسنجد. تا به اینجا همه چیز منطقی به نظر می‌رسد؛ ولی در یکی، دو روز گذشته، چنین تصمیمی بخشی از جامعه کشتی را آشفته کرده و فریاد وا اسفا سر داده‌اند که حرمت قهرمان حفظ نشده است.
اینجا روایت‌ها کمی متفاوت است؛ مثلا خبرگزاری‌های نزدیک به دولت از این شایعه نوشته‌اند که یزدانی از مسئولان فدراسیون کشتی درخواست کرده بدون حضور در مسابقه‌ای، به پاریس اعزام شود که با پاسخ منفی اهالی فدراسیون مواجه شده است. پاره‌ای دیگر هم از این می‌گویند که رقابت‌های مجارستان برای حسن یزدانی سنگین است و نباید او را به چنین تورنمنتی اعزام کرد؛ به‌ویژه اینکه ممکن است آرون بروکس هم در مجارستان باشد و کار را برای حسن یزدانی سخت کند.
چنین تحلیل‌هایی باعث دوپاره شدن نظریات علاقه‌مندان به کشتی شده و حالا با حسن یزدانی به گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی قرار است تبدیل به یک بحران ملی شود. در اینکه حسن یزدانی پرافتخارترین کشتی‌گیر ایران است، تردیدی وجود ندارد؛ در اینکه شأن او باید حفظ شود، هم شکی وجود ندارد؛ ولی مشخص نیست اعزام او به یک تورنمنت خارجی چطور می‌تواند موارد بالا را نقض کند. چنین تفکراتی اهمیت بازی‌های المپیک و کسب افتخار را قربانی یک اسم می‌کنند؛ البته اسم حسن یزدانی اعتباری برای کشتی ایران است؛ ولی فرض محال، اگر یزدانی با ناآمادگی و بدون محک‌خوردن به المپیک برود و آنجا حتی قبل از رسیدن به فینال با نتیجه‌ای اسف‌بار به کارش در پاریس پایان دهد، آیا حرمتش حفظ شده است؟
ضمن اینکه چنین جریانی باید پاسخ‌گوی این پرسش مهم هم باشند که چرا حسن یزدانی حاضر نشد کتفش را زودتر عمل کند تا به‌موقع برای پاریس مهیا باشد؟ چرا یزدانی اجازه داد شایعاتی که می‌گفتند او برای رسیدن به پاداش بازی‌های آسیایی، جراحی‌اش را به بعد از هانگژو موکول کرد، شکل بگیرد؟ حالا آنها باید پاسخ دهند که اگر المپیک برای یزدانی و اعتبار کشتی ایران اهمیت وافری داشت، چرا او کتف آسیب‌دیده‌اش را زودتر به تیغ جراحان نسپرد؟
این‌ها البته بخشی از این دوپارگی موجود است؛ چراکه باید آن روی سکه؛ یعنی کادر فنی را هم دید. حسن قرار است در فاصله ۵۰ روز مانده به المپیک به مسابقه‌ای خارجی اعزام شود؛ اگر او بدرخشد که حرف و حدیثی نیست و با شایستگی راهی پاریس می‌شود و بسیاری را امیدوار می‌کند که مدال دیگری برای کاروان ایران بگیرد؛ اما اگر ناآماده باشد، آیا ۵۰ روز، زمان کافی برای مهیاکردن یک کشتی‌گیر دیگر برای اعزام به پاریس خواهد بود؟
بدیهی است که این دوگانگی نیاز به ظرافت خاصی دارد که بدون دخیل‌شدن احساسات باید درباره‌اش تصمیم‌گیری شود. حسن هم تا رقابت‌های مجارستان به قدر کافی فرصت دارد تا توان از دست رفته‌اش را بازیابد و خودش را در غیاب گربه‌سیاه آمریکایی‌اش محکی جدی بزند. محکی که سربلند بیرون‌آمدن از آن می‌تواند تکلیفی جدی برایش قلمداد شود. یزدانی حمایت فدراسیون را دارد؛ ولی بعید است این فدراسیون هم حاضر شود چشم‌بسته روی کتف آسیب‌دیده حسن قمار کند.
منبع: شرق
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند